Vier jaar geleden ben ik gescheiden. Samen hebben we er alles aan gedaan om het voor onze dochter’s Maddy 14 en Faith 12, zo soepel mogelijk te laten verlopen. Zo mochten de meiden bijvoorbeeld meedenken over de omgangsregeling. Ze kozen voor week op week af. Helaas ging de scheiding ging dit niet altijd zonder slag en stoot. Eerlijk gezegd viel ik als moeder ook wel een beetje van mijn troon. De afgelopen jaren waren dan ook zeker niet makkelijk. Gelukkig is de band met mijn dochters en ex-man nu weer goed. In de week dat de meiden er zijn gebeurd er echt van alles in ons meidenhuis. Eén keer in de twee weken deel ik hoe ik als alleenstaande moeder met mijn twee pubers omga en natuurlijk wat we zoal meemaken. Een kijkje in de keuken van mijn momlife!
Zen zen zen en nog eens zen
Zen is echt het juiste woord om de afgelopen week te bestempelen. Na een periode van schoolexamens, proefwerken en veel huiswerk waren de meiden echt blij dat ze vakantie hadden. Het motto was dan ook vooral niks doen. Lekker luieren, gamen, Netflixen, boeken lezen, hapje, drankje etc. Normaal gesproken ga ik heel vroeg sporten, smeer ik hun boterhammen, zet de fietsen buiten, samen ontbijten en daarna zwaai ik de meiden uit. Hoewel het voor mij als bezige bij eigenlijk niks is, besloot ik een paar dagen in dit zen gedrag mee te gaan”.
Het huis ontploft
Gevolg van dit zen gedrag is wel dat het huis totaal ontploft. Het is lekker stoffig, overvolle wasmand, vaatwasser niet aanzetten, en de meiden laten overal van alles slingeren. Tja en die zen modus zorgt ook voor nul motivatie om te koken. Dus we bestellen iets vaker wat lekkers dan normaal. De meiden vinden het geweldig en die zijn niet uit hun zen modus te slaan. Maar ik, ik word langzaam toch een beetje onrustig. Voel me toch wel een klein beetje een “bad mom”. Als de meiden dan roepen: ”joh mam maak je niet zo druk. Deze week mag je weer hardlopen en de rommel kun je ook in het weekend opruimen”. Schiet ik in de lach omdat de meiden me goed kennen.
Shoppen is een magic word
Dinsdag krijg ik van de fysio inderdaad groenlicht om weer hard te lopen. Je snapt wel dat ik woensdagochtend meteen in mijn hardloopschoenen sprong. En net als altijd ga ik eerst het hele huis door, zodat ik na het lopen in een opgeruimd huis aankom. Jullie begrijpen het al, weg met de zen modus en terug in mijn ritme. Gelukkig hebben we vandaag ook een shop dag op de plannen. Shoppen is tegenwoordig één van de magic words om mijn meiden in beweging te krijgen en mij in de stress te laten schieten. Als ik ergens de kriebels van krijg is het een dagje shoppen. Laten de meiden daar nou een ster in zijn. Op hun gemak kopen ze de Primark, New Yorker en Jamin leeg. Als we dan ook nog Pipo, een knutselwinkel binnenstappen ben ik het zat. Weg zen modus en hallo gestreste mama.
Geslaagde vakantie
Op mijn manier probeer ik wel zen te blijven omdat ik de meiden een leuke dag wil bezorgen. Het is ook zo mooi om te zien hoe de dames elkaar helpen met kleding uitzoeken. Serieus met mij komen overleggen over de kleur of wat bij elkaar past. Dat ze hun budget meer dan overschrijden, vergeten we maar even. Net als het snacken bij de FEBO. De frikandellen, kipkrokanten en grilburgers vliegen me om de oren. Op de een of andere manier moet ik er wel om lachen. Waarschijnlijk omdat dit soort moment niet meer zo vaak voor komen. De meiden gaan steeds meer hun eigen gang. Steeds een beetje meer loslaten hoort er natuurlijk ook bij maar is echt niet altijd makkelijk. Gelukkig gaan we de volgende dag ook nog met ze drietjes naar de bioscoop. De vakantie is helemaal geslaagd als de meiden zeggen: “mam dit is echt een leuke vakantie”.
By by zen modus
De rest van de dagen vliegen voorbij. De meiden verdwijnen weer in hun zen modus en ik verander weer in die bezige bij. Tja, er is toch iemand die de was, stofzuigen, boodschappen, huishouden en koken moet doen. Daartegenover staat dat als de meiden lekker hangen, het mij ruimte geeft om mijn eigen ding te doen. Behalve zondagavond dan zitten we gezellig met ze allen beneden. Maandagochtend is altijd zo hectisch en het afscheid vaak vluchtig. Hoewel we aardig onze modus hebben gevonden, blijft die maandagochtend voor iedereen een lastig moment. Daarom probeer ik het voor hun zo makkelijk mogelijk te maken. Dus ik stond vanmorgen weer vroeg naast mijn bed om broodjes te smeren, fietsen buiten zetten, wasjes draaien, spullen verzamelen, knuffelen en de meiden weer op uitzwaaien. Weg zen modus en hop weer naar school en aan de arbeid……..